Uprawa marchewki: proste zabiegi

Marchew jest bardzo popularnym warzywem w Polsce - zaraz po kapuście i buraku. Jest bogata w cukry i witaminę A. Oprócz tego występują w niej takie witaminy jak B1, B2, PP, C i E i składniki mineralne jak fosfor, wapń, żelazo i potas. Jak uprawiać marchew? Jak nie popełniać typowych błędów pielęgnacyjnych?
Marchew Marchew

Przyjęła się dobrze w polskich ogrodach, gdyż nie ma wysokich wymagań co do ciepła, a ponadto znosi dobrze zarówno przymrozki jak i upały. Najlepszą temperaturą wzrostu dla marchwi jest 15-21*C. Roślina toleruje każdą glebę, która nie jest zbyt ciężka, podmokła lub zasuszona. Marchew woli zasadniczy odczyn gleby, ale i przy lekko kwaśnej dobrze rośnie.

Kiedy siejemy marchew?

Marchew wysiewamy po oborniku w drugim lub trzecim roku, gdyż po pierwszym roku korzenie są niekształtne, słabo zabarwione i niesmaczne. Siać zaczynamy końcem marca lub początkiem kwietnia na wczesny zbiór. Późniejszy termin to połowa maja (te marchewki najlepiej nadaje się do przechowywania). Do wyboru mamy także termin jesienny około listopada tak aby nasiona nie skiełkowały przed zimą. Stosuje się go dla wcześniejszego zbioru.

Nasiona siejemy na głębokości od jednego do dwóch centymetrów w rozstawie uzależnionej od odmiany (zalecana wskazówka od producenta). Marchew wchodzi w zależności od warunków 3-5 tygodni.

Do zabiegów pielęgnacyjnych należy przerywanie - pierwszy raz, gdy roślina troszkę podrośnie oraz regularne pielenie. "Pojedynkując" marchew staramy się je zostawić pojedynczo, aby miały dla siebie wystarczająco dużo miejsca na rozrośnięcie.

Zbiór warzyw następuje stopniowo w czerwcu i lipcu.

Najważniejszym zagrożeniem dla zagonu marchew i warzyw są nornice podgryzające korzenie spichrzowe, mrówki wybierające nasiona oraz zgnilizna korzeni przed zbiorem.

Tekst i zdjęcia: Redakcja Mój-Ogrodnik.pl